Allereerst natuurlijk een heel goed 2014 gewenst aan alle lezers van deze blog. Voor de 54-subsidie-aanvragers van de regeling Cultuureducatie met Kwaliteit wordt het een spannend jaar waarin de eerste resultaten zichtbaar zullen worden. Het Fonds voor Cultuurparticipatie verwacht eind 2014 een tussentijdse evaluatie van de activiteiten. De instellingen moeten in de loop van dit jaar nagaan of hun activiteiten goed zijn en effectief worden uitgevoerd. Hoe pakken zij dat aan?
Om zicht te houden op de doelen van het programma, te controleren of activiteiten volgens plan verlopen of eventueel bijgesteld moeten worden, is in ieder geval kennis en informatie nodig. Een nulmeting kan hier de start voor zijn. In Limburg is zo'n meting uitgevoerd. In een uitgebreide digitale publicatie geeft SIEN per school een beschrijving van huidige en toekomstige aanpak van cultuureducatie. Om de ontwikkeling van de scholen inzichtelijk te maken, zijn vier scenario's opgesteld die oplopen in ambitie. Aan de hand van de scenario's kan SIEN gedurende het programma per school de voortgang volgen, en beoordelen of de doelen en ambities van het programma gehaald worden.
SIEN heeft een weldoordacht plan ontwikkeld voor de inrichting van de monitoring en evaluatie, met daarin een aantal richtinggevende vragen voor proces, output, outcome, impact, eigenschappen van activiteiten en verankering. Een paar voorbeelden van vragen: Doen we wat we afgesproken hebben? Zijn de activiteiten (nog) relevant of is de context waarbinnen we werken veranderd? Welke veranderingen in denken of handelen zijn waar te nemen bij stakeholders? Worden de projectresultaten benut door de doelgroep? Zijn de effecten van onze interventie blijvend of tijdelijk van aard?
'Wordt het nog wat met de kunstles?' vroeg journalist Karolien Knols zich in december af in een groot artikel in de Volkskrant. Inderdaad, dat is ook een evaluatieve vraag. Alleen is die niet neutraal geformuleerd, zoals bij SIEN, maar nogal negatief geladen. Knols lijkt weinig vertrouwen te hebben in verbetering. Maar zolang er nog geen (tussentijdse) evaluaties hebben plaatsgevonden is haar scepsis nogal voorbarig. Niet behaalde resultaten uit het verleden bieden geen grond voor het al dan niet succesvol zijn van het huidige beleid.
Om eind 2014 vast te kunnen stellen of het een goed jaar was voor cultuureducatie - en te zien of Knols ongelijk heeft - is het van groot belang dat de uitvoerders van de regeling de resultaten en effecten van hun activiteiten volgen en evalueren. Met het landelijk evaluatiekader ter inspiratie, en de monitoring en evaluatie systematiek van andere instellingen als voorbeeld.
Ik ben heel benieuwd naar uw goede voornemens op het gebied van monitoring en evaluatie. Deel uw aanpak in de groep Cultuureducatie met Kwaliteit op Linkedin. Heeft u goede voorbeelden, vragen, of advies nodig dan kunt u ook direct bij het LKCA terecht via moneva@lkca.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten